Wie zorgt er voor de gezondheid van onze vierbenige atleten in Tryon?

Reportage
27 feb 2018
Door Maxine Van Molecot

Equifans ging op bezoek bij de 5 dierenartsen die zich om de Belgische paarden zullen bekommeren in Tryon tijdens de Wereldspelen in september 2018.

Laten we beginnen met een kort overzicht van hun ervaringen:

  • Frederik Bruyninx : Begeleidt sinds 2011 de Children, Juniors en Young Riders van de Jumping , en sinds 2014 ook de seniors jumping.
  • Mélanie de Schaetzen: Houdt zich sinds 2015 bezig met de Jumpingjeugd, was verantwoordelijk voor de pony’s tijdens het EK 2016, en tijdens het Wereldkampioenschap Mennen voor pony’s afgelopen jaar. In Tryon zal zij er zijn voor de dressuurpaarden, de eventers en de reiningpaarden, samen met Jef Desmedt.
  • Jeroen Declercq : Ten dienste van KBRSF sinds 2004 voor verschillende disciplines tijdens EK’s, WEG’s en Paralympische Spelen.
    In Tryon is Jeroen verantwoordelijk voor de dressuur- en paradressuurpaarden en het mennen.
  • Jef Desmedt (foto): Sinds 1999 reeds is Jef Desmedt verantwoordelijk voor verschillende disciplines tijdens EK’s, WEG’s en Olympische Spelen.

In Tryon zal hij de dressuur-, eventing- en reiningpaarden voor zijn rekening nemen. Hij wordt er bijgestaan door Mélanie de Schaetzen.

  • Benoit Sizaire: Verantwoordelijk voor de endurance sinds 2013 voor zowel seniors als juniors tijdens verscheidene Europese en Wereldkampioenschappen.

Ook in Tryon zal hij de endurancepaarden opvolgen.

 

Het werk van een teamdierenarts begint al lang voor de eigenlijke competitie.  Frederik legt uit dat hij ook de opvolging van de paarden in aanloop naar de competitie voor zijn rekening neemt: “ Ik controleer de paarden vooraf om zeker te zijn dat zij in goede fysieke conditie verkeren en in staat zijn om goede prestaties te leveren.”  Jef Desmedt is bijvoorbeeld aanwezig op de kwalificatiewedstrijden van de eventing. “Het is eveneens de taak van de teamdierenarts om de selectieheer in te lichten over de gezondheid van de paarden tijdens de selectieperiode”, vertelt Benoît ons, “in de endurancesport is de teamdierenarts trouwens ook bezig met de opvolging van de trainingen van de geselecteerde paarden, en dit aan de hand van uithoudingstesten, bloedanalyses, voedingsadvies, enz...”.

Tijdens de belangrijke wedstrijden zijn de teamdierenartsen natuurlijk op hun best.  Ze evalueren en volgen van dichtbij de combinaties tijdens de volledige duur van de wedstrijd. “In de mate van het mogelijke behandelen we de blessures (en ongevallen) ter plaatse”, voegt Frederik toe. De supervisie van de veterinaire controles tijdens de koers (voorbereiden van de vetcheck, communicatie met de wedstrijddierenartsen, opvolging van de recuperatie van de paarden…) behoort eveneens tot de taken van Benoit in de endurance.

Het leven van de teamdierenarts is helaas niet altijd rozengeur en maneschijn. Het aller moeilijkste moment voor de dierenarts is volgens Jeroen ongetwijfeld het moment waarop hij de beslissing moet nemen om een paard voor of tijdens de wedstrijd te moeten terugtrekken omwille van gegronde medische redenen.  Melanie bevestigt: “het is ongelooflijk zwaar als een blessure, opgelopen tijdens de wedstrijd, er ons toe dwingt het paard uit de competitie te halen”.

Als we bij het dierenartsenteam polsen naar hun mooiste souvenirs, lijkt het hen moeilijk om er een bepaald moment uit te pikken.  Mélanie lacht: “hoeveel pagina’s kunnen jullie volschrijven? Het worden er te veel om op te noemen”. Diegenen die het geluk hadden om erbij te zijn tijdens Olympische en Paralympische Spelen, zoals Jef en Frederik, beschrijven deze evenementen als een onvergetelijke ervaring.  Ze blikken graag met veel trots terug op de individuele en teammedailles die ze mochten terugbrengen van op de WEG, de Olympische Spelen en Europese kampioenschappen. Jef denkt hierbij onmiddellijk aan de gouden medaille van Jos Lansink op de WEG te Aken in 2006 en aan de daaropvolgende gouden plak van Philippe Le Jeune vier jaar later in Kentucky. Daarenboven kaapte het team daar ook het brons weg.

Jeroen brengt spontaan de verscheidene medailles van Michèle George te berde, en telt bij zijn mooiste herinneringen zeker en vast ook de zilveren teammedaille van de vierspanmenners (Edouard Simonet, Glenn Geerts, Dries Degrieck) tijdens het EK te Göteborg afgelopen jaar.  Mélanie denkt ook steeds met veel plezier terug aan de goede sfeer ter plaatse tussen de chefs d’équipe, de ruiters, grooms, trainers en paarden, die allen samenwerken om tot een zo goed mogelijk resultaat te komen.

Benoit besluit door te benadrukken hoe belangrijk een goede samenwerking tussen de team- en privédierenartsen wel is: “elk paard heeft een medische voorgeschiedenis die enkel de privédierenarts door en door kent. Wij moeten complementair zijn. Als er een goede samenwerking is, wint iedereen hierbij!”

Bron: 
Equifans